اثر هدفمندسازی یارانه انرژی بر اشتغال بخش صنعت

چکیده: ایران به دلیل داشتن منابع غنی انرژی و دارا بودن سطح بالای منابع انسانی توانسته است بخش صنعت خود را هر چند با وجود مشکلات زیاد، رونق بخشد. پایین بودن قیمت انرژی در ایران موجب شده است تا در این کشور بخش صنعت اتکای بیشتر را به این عامل تولیدی نشان دهد و صنایع انرژی بر در این کشور گسترش یابد. این اتکا به انرژی بی شک موجب تقویت وابستگی بین اشتغال و قیمت انرژی در این بخش می شود. با افزایش قیمت انرژی و تاثیر آن بر رشد هزینه ها در صنعت موجب می شود تا قیمت تمام شده محصولات تولیدی در صنعت نیز افزایش یابد. با افزایش قیمت تمام شده در تولید، امکان سوددهی صنعت نیز کاهش می یابد و در نهایت موجب کاهش فعالیت صنعت شده و از نیروی کار فعال در این بخش کاسته می شود. در این تحقبق کوشیده شده است تا اثر افزایش قیمت انرژی، مبنی بر قانون هدفمندسازی یارانه های انرژی بر اشتغال نیروی کار در صنایع مختلف و همچنین صنایع بزرگ ( بالای 10 نفر کارکن) بررسی شود. از آنجا که نفت کوره در مصرف فراورده های نفتی توسط بخش صنعت بیشترین سهم را دارد، برای بررسی اثر هدفمند سازی یارانه های انرژی بر اشتغال از سه حامل انرژی نفت کوره، برق و گاز طبیعی استفاده شده است. در این تحقیق قصد بر آن است تا به بررسی اثر این افزایش قیمت انرژی ناشی از هدفمند کردن یارانه ها را بر اشتغال بخش صنعت طبق مدلهای خود توضیحی با وقفه های گسترده ardl پرداخته شود و در ضمن اثر افزایش قیمتهای انرژی ناشی از هدفمند کردن یارانه ها، بر اشتغال در بخشهای مختلف صنعتی توسط مدل پانل دیتا بررسی گردد. خود رگرسیونی برداری(var) نیز جهت بررسی اثر شوک قیمت انرژی و تجزیه واریانس استفاده شده است. تا اولاً این رابطه تشریح شود و ثانیاً معلوم گردد که اشتغال در این بخش نسبت به شوک قیمتی چه واکنشی از خود نشان می دهد؟ نتایج دال بر وجود رابطه بلندمدت میان متغیرهای قیمت انرژی، قیمت فراورده های نفتی، برق و گاز طبیعی با اشتغال می باشند. همچنین نتایج خود رگرسیونی برداری(var) نیز تاثیر شوکهای قیمت انرژی را بر اشتغال بخش صنعت تایید می کند. اما نتیجه اصلی مبنی بر کاهش اشتغال ناشی از هدفمند کردن یارانه های انرژی در صنایع بزرگ و صنایع مختلف مثبت می باشد.